-
1 acina
acina, s. acinus.
-
2 acina
acina, s. acinus. -
3 acina
ăcĭna, v. acinns. -
4 acina
[st1]1 [-] ăcĭna, ōrum: v. acinus. [st1]2 [-] Acina, ae, f.: Acina (ville d'Ethiopie). --- Plin. 6, 184. -
5 acina
ae f. Ctl = acinus -
6 acina
small berry; grape seed/pit -
7 ac-acına
нареч.1. натощак, на голодный (пустой) желудок. Ac-acına dərman içmək выпить лекарство натощак2. впроголодь. Ac-acına dolanmaq жить впроголодь3. голодным, будучи голодным. Ac-acına oturmaq сидеть голодным -
8 ac-acına
натощак. -
9 aç acına
with an empty stomach -
10 sprdnja
(-ačina) Spott m (-[e]s), Hohn m (-s), Spöttelei' f (-), Holmgelächter n (-s, -) -
11 acinus
ăcĭnus, i, m. (ăcĭna, ōrum, n. Cato, Ag. 112, 3) [st2]1 [-] petite baie ; grain de raisin. --- Cic. CM 52. [st2]2 [-] baie du lierre, de la grenade, etc. --- Plin. 16, 146. - acina, ae, f., *Catul. 27, 4 ; Gell. 6, 20, 6.* * *ăcĭnus, i, m. (ăcĭna, ōrum, n. Cato, Ag. 112, 3) [st2]1 [-] petite baie ; grain de raisin. --- Cic. CM 52. [st2]2 [-] baie du lierre, de la grenade, etc. --- Plin. 16, 146. - acina, ae, f., *Catul. 27, 4 ; Gell. 6, 20, 6.* * *Acinus, acini, pen. cor. m. g. et acinum, neutr. Cic. Colum. Grain comme de raisin, de liarre, et semblables. -
12 decerpo
dēcerpo, ĕre, psi, ptum [de + carpo] - tr. - [st1]1 [-] ôter en cueillant, détacher en cueillant, cueillir. - pomum arbore decerpere, Ov.: cueillir un fruit à un arbre. - acina de uvis decerpito, Cato R. R. 112, 3: détache quelques grains des grappes. - oscula decerpere, Catul.: cueillir des baisers. - humanus animus decerptus ex mente divina, Cic. Tusc. 5, 13, 38: l'âme humaine, détachée de l'intelligence divine. [st1]2 [-] recueillir, profiter de (ce qu'on recueille), jouir de. - fructus ex re decerpere, Hor.: recueillir des avantages d'une chose. - nihil sibi ex ista laude decerpit, Cic. Marc. 2, 7: il n'a aucune part à cette gloire. - tecum primas epulis decerpere noctes, Pers. 5, 43: passer avec toi les premières heures de la nuit à dîner. - primae decus decerpere pugnae, Sil. 4: recueillir l'honneur de commencer le combat. [st1]3 [-] détacher de, retrancher de, anéantir, détruire. - spes decerpere, Quint.: ruiner des espérances.* * *dēcerpo, ĕre, psi, ptum [de + carpo] - tr. - [st1]1 [-] ôter en cueillant, détacher en cueillant, cueillir. - pomum arbore decerpere, Ov.: cueillir un fruit à un arbre. - acina de uvis decerpito, Cato R. R. 112, 3: détache quelques grains des grappes. - oscula decerpere, Catul.: cueillir des baisers. - humanus animus decerptus ex mente divina, Cic. Tusc. 5, 13, 38: l'âme humaine, détachée de l'intelligence divine. [st1]2 [-] recueillir, profiter de (ce qu'on recueille), jouir de. - fructus ex re decerpere, Hor.: recueillir des avantages d'une chose. - nihil sibi ex ista laude decerpit, Cic. Marc. 2, 7: il n'a aucune part à cette gloire. - tecum primas epulis decerpere noctes, Pers. 5, 43: passer avec toi les premières heures de la nuit à dîner. - primae decus decerpere pugnae, Sil. 4: recueillir l'honneur de commencer le combat. [st1]3 [-] détacher de, retrancher de, anéantir, détruire. - spes decerpere, Quint.: ruiner des espérances.* * *Decerpo, decerpis, decerpsi, decerptum, decerpere: vt Decerpere vuam. Plin. iunior. Cueillir.\Fructus ex re aliqua. Horat. En reporter ou recueillir, ou recevoir du prouffit.\Decerpere ex dignitate alterius. Plin. iunior. Oster, Prendre, Faire diminution de sa dignité, Entreprendre sur sa dignité.\Nequid iocus de grauitate decerperet. Cic. Diminuast.\Ex causa in vsum decerpere, quae maxime fauorabilia videntur. Quintil. Prendre. -
13 acinum
I.A berry, esp. the grape, Col. 11, 2, 60;II.also: hederae sambucique,
Plin. 15, 24, 29, § 100 sq.:cissanthemi,
ib. 25, § 116:ligustri,
ib. 24, 74:trychni,
ib. 21, § 177.—Per meton., the stone of a berry, Cic. Sen. 15, 52. -
14 acinus
I.A berry, esp. the grape, Col. 11, 2, 60;II.also: hederae sambucique,
Plin. 15, 24, 29, § 100 sq.:cissanthemi,
ib. 25, § 116:ligustri,
ib. 24, 74:trychni,
ib. 21, § 177.—Per meton., the stone of a berry, Cic. Sen. 15, 52. -
15 acinus
ī m. и реже acina, ae f.ягода (преим. виноградная) Su, PM etc. -
16 ebriosus
I ēbriōsus, a, um [ ebrius ]1) пьянствующий, предающийся пьянству C, Sen etc.II ēbriōsus, ī m.пьяница C -
17 acinus
acinus, ī, m. u. acinum, ī, n., die kleinere Beere, bes. die Traubenbeere (hingegen baca = die einzeln stehende Beere), a) übh., die Beere des Holunders, Efeus, Plin.: der Mispel, des Granatapfels, Plin. – b) insbes., die Weinbeere, acinus uvae duracinae od. passae, Aug. bei Suet. u. Plin.: u. acini vinaceus, Cic.: nuclei acinorum, Plin.: acinis (uvarum) electis et comestis, Varr. fr. – / Nbf. acina, ae, f., Catull. 27, 4 bei Gell. 6, 20, 6 (die Catull. -codd. ›acino‹). Cass. Fel. 35. p. 75, 9.
-
18 decerpo
dē-cerpo, cerpsī, cerptum, ere (de u. carpo), abrupfen, rupfend abbrechen, I) eig.: a) mit der Hand, abrupfen, abpflücken, rupfend, pflückend abbrechen, abreißen, aristas, Ov.: ficum, Iuven.: flores, Lucr., Ov. u. Plin. (auch im Bilde, flores modo rerum, Plin.): folia hederae ac vitium, Curt.: omnia folia (ramulorum), Col.: herbas, Ov.: malum, Plin.: uvam, Hor., Plin. u. Plin. ep.: pira, Hor.: tertium ante diem scitote pomum decerptum Carthagine, Cato fr. – mit Abl. womit? aurea poma manu suā, Ov.: laureae ramulos festinabundā manu (im Bilde, v. Ehrgeizigen), Val. Max. 2, 8, 5: haerentem florem pollice, Ov.: lilia tenero ungui, Prop. – m. Advv., m. de od. ex u. Abl., od. m. bl. Abl. von wo? inde (aus dem Lorbeerhain) laureas, Suet.: undique olivam, Hor.: acina de uvis, Cato: mala de arboribus, Hygin.: ex abiete praetenuia fila, Plin.: pomum arbore, Ov., od. adducto ramo, Ov. – b) mit dem Munde usw.: α) einen Teil vom Ganzen abrupfen, atque ita decerpens aequabat semper opus dens, Catull. 64, 315: oscula mordenti rostro, Catull. 68, 127. – β) ein Ganzes in Teilen abfressen, aussaugen, thymum (v. Bienen), Plin. 21, 56: ora puellae, benaschen, Ps.. Verg. cop. 33. – II) übtr.: 1) im Sinne des Entnehmens: a) übh., m. ex u. Abl., humanus animus decerptus ex mente divina, ein Ausfluß aus dem göttlichen Geiste, Cic. Tusc. 5, 38: nihil sibi ex ista laude centurio, nihil praefectus, nihil cohors, nihil turma decerpit, eignet sich an, Cic. Marc. 7. – b) insbes.: α) auswählend herausnehmen, entnehmen, auswählen, habent tamen alii quoque comici, si cum venia leguntur, quaedam quae possis decerpere, enthalten manche Ausbeute, Quint.: ex hac (materia) aliquid in usum principii, Quint. – β) pflücken = einernten, genießen, fructus ex re, Hor.: decus primae pugnae, Sil.: primas noctes tecum epulis, Pers.: illibatam virginitatem, Sen. rhet. – 2) im Sinne des Wegnehmens, a) vermindernd abbrechen, Abbruch tun, m. de od. ex u. Abl., haberi dixisti rationem oportere hominum, rei, temporis, ne quid iocus de gravitate decerperet, Cic.: nihil ex cuiusquam dignitate, nihil ex libertate decerpseris, kränke keinen an usw., Plin. ep.: nec hāc re de principatu quidquam decerpsit, Val. Max. – b) vernichtend, vereitelnd, zerstörend entblättern, quae (invidia) spes tantas decerpat, Quint. 6. prooem. § 10.
-
19 ebriosus
ēbriōsus, a, um (ebrius), dem Trunke ergeben, der Trunkenbold, Cic. u.a. – Compar., in his libidinosior Anacreon an ebriosior vixerit, Sen. ep. 88, 33: ebriosa (saftreiche) acina ebriosioris (Postumiae), Catull. 27, 4.
-
20 eximo
ex-imo, ēmī, ēmptum, ere (ex u. emo), herausnehmen, wegnehmen, I) eig.: favos, mel, Varro: medullam e caule, Plin.: acina de dolio, Cato: unam spinam de pluribus, Hor.: cives de nervo, aus der Haft befreien, Liv.: alqd tamquam e vinculis alcis rei, die F. abnehmen (bildl.), Cic.: venena suctu corporibus, aussaugen, Plin.: uniones ornamento, ICt.: alqd caeco acervo, ausscheiden von usw., Ov.: digito anulum, vom F. abziehen, Iustin.: alci dentem, Cels. u. Suet.: calculum, Cels.: infantem concisum, in Stücken herausnehmen, Cels. – II) übtr., A) herausnehmen, hinwegnehmen, 1) übh.: a) lebl. Objj.: α) alqd m. ex u. Abl., alqd ex rerum natura, Cic.: unum diem ex mense, auslassen, Cic.: exemptis e media vita tot annis, Tac.: od. alqd m. bl. Abl., rem miraculo, der S. das W. benehmen, Liv. – β) alqd m. Dat., jmdm. od. einer Sache etw. entziehen, benehmen, Leucadem Acarnanum concilio, Liv.: moram certaminis hosti, Liv.: otiosae peregrinationi tempora, Curt. – γ) bl. alqd, αα) etw. benehmen, beseitigen, aufheben, übergehen, dubitationem, Quint.: religionem, Liv.: discrimen nationum, Curt. – ββ) einen Zeitraum wegnehmen, teils = übergehen, biennium, Liv.: teils = zubringen, verleben, aetas male exempta, Sen.: post tempus hiemalis quietis exemptum, Amm.: teils = vor Gericht durch etw, verschleppen, diem (dicendo), Cic. u.a.: calumniā dicendi tempus, Cic. – δ) alci non eximitur, quin etc., jmd. läßt es sich nicht nehmen, zu usw., Tac. ann. 6, 22. – b) eine Pers.: α) aus einer Zahl, Liste herausnehmen, ausstreichen, alqm de proscriptorum numero, Nep.: u. alqm ex od. de reis, der Anklage überheben, Cic.: alqm numero beatorum, Hor.: alqm memori aevo, das Andenken bei der Nachwelt rauben, Verg. – β) aus einer Zahl hervorheben, alqm turbae quamvis bonorum auctorum, Quint. 10, 1, 74. – 2) aus einem üblen Verhältnis usw. herausnehmen, a) lebl. Objj.: α) alqd m. de u. Abl., etw. von etw. befreien, agrum de vectigalibus, Cic. – β) alqd alci, etw. einer Person abnehmen, benehmen, alci curas, Hor.: famem epulis, den Hunger stillen, Verg., sollicitis animis onus, Hor.: illud, quod me angebat, non eximis (sc. mihi), Cic.: absol. festinatio curam exemit vicos dirigendi, Liv. – b) Pers.: α) alqm m. ex u. Abl. u. m. bl. Abl., von etw. befreien, alqm ex cruciatu, Plaut.: alqm ex culpa, Cic.: alqm ex servitute u. bl. alqm servitute od. servitio, Liv.: alqm ex obsidione od. bl. alqm obsidione, Liv.: alqm eius diei crimine, Liv. – β) alqm alci rei, jmd. einer Sache entziehen, entrücken, entheben, von etw. entbinden, alqm vitae, morti, Tac.: alqm poenae, Ov. u. Tac.: alqm supplicio magis quam crimini, Curt.: alqm noxae, Liv. – γ) alqm in alqd, zB. Syracusas in libertatem, in Fr. setzen, Liv. 31, 29, 6. – B)ausnehmen, alqm, Cic. u.a.: maiestatis quaestionem, Tac. – C) jmd. vom Erscheinen vor Gericht zurückhalten, Ulp. u. Paul. dig. 2, 7, 1 sqq.
См. также в других словарях:
đačina — đàčina m <N mn e, G đȁčīnā> DEFINICIJA augm. od đak [ta đačina; taj đačina; te đačine; ti đačine] ETIMOLOGIJA vidi đak … Hrvatski jezični portal
ACINA — Arabiae oppid. Plin. l. 6. c. 29 … Hofmann J. Lexicon universale
acina — aciná, acinéz, vb. I refl. (pop.) a şi găsi refugiu, a se stabili (vremelnic), a se adăposti, a se oploşi, a se aciola, a se agesti. Trimis de blaurb, 11.12.2008. Sursa: DAR … Dicționar Român
acina — déracina enracina racina … Dictionnaire des rimes
đàčina — đàčin|a m 〈N mn e, G đȁčīnā〉 augm. od đak [ta/taj ∼a; te/ti ∼e] … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
ac-acına — z. Heç bir şey yemədən, tamamilə ac halda, boş qarına. Ac acına yola çıxmaq. – Biçarə Məşədi Əsgər indi üç gün idi ki, gözüyaşlı, ac acına balalarının əhvalına alışırdı. S. M. Q … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aç açına — zf. Aç olarak, bir şey yemeden … Çağatay Osmanlı Sözlük
kuchenny — Łacina kuchenna zob. łacina … Słownik frazeologiczny
łacina — kuchenna a) «słownictwo wulgarne, ordynarne, prostackie»: Wymyślali mi od bandytów faszystowskich. Wg ich narracji prowadzonej niekiedy w kuchennej łacinie i przy użyciu mocnych argumentów (...) cała AK i ja osobiście współpracowałem z Niemcami ( … Słownik frazeologiczny
acinier — ⇒ACINIER, subst. masc. BOT., région. Un des noms vulgaires de l aubépine, ainsi désignée dans quelques régions. Rem. PRIVAT FOC. 1870 reproduit à une variante près la déf. de BESCH. 1845. L attest. du mot dans les dict. est sporadique : Ac. Compl … Encyclopédie Universelle
łacina — ż IV, CMs. łacinanie, blm 1. «najważniejszy język italskiej rodziny języków indoeuropejskich, język starożytnych Rzymian; język łaciński» Nauczyciel łaciny. Lekcja łaciny. ∆ Łacina klasyczna «język warstw kulturalnych zachodniej części Imperium… … Słownik języka polskiego